Joe Filisko & Eric Noden (US) Kafee Zapoi Mechelen dinsdag 24 oktober 2017 reporter & photo credits: Marcel info artist: Joe Filisko & Eric Noden info club: Kafee Zapoi © Rootsville 2017

Ik heb dit heerlijke duo jaren geleden voor de eerste maal bezig gezien op het inmiddels teloorgegane Springblues Festival. Eerlijk gezegd, ik was onmiddellijk verkocht. Je zou trouwens voor minder als je die gasten bezig hoort. Nu waren ze te gast in het prachtige Mechelen, meer bepaald in Kafee Zapoi. Ik was daar nog nooit geweest dus weer een ontdekking rijker. Het was trouwens al de derde keer dat ze daar hun ding mochten komen doen. Heel toffe bruine kroeg by the way, gelegen in een beschermd pand uit de 16de eeuw en uitgebaat door héél sympathiek jonge gasten, een aanrader dus. En neen, ik werd niet betaald om dit te schrijven. Het werd dus een hoogtepunt voor liefhebbers van akoestische blues, waarop menige die-hards waren op afgekomen. Zelfs uit de regio Den Haag astemblieft !

Kenners van de bluesharmonica zijn het erover eens: Joe Filisko is één van de belangrijkste en meest complete mondharmonicapersoonlijkheden op deze aardkloot. Als 'harp customizer' geeft hij bestaande instrumenten een nieuwe, eigen klank. De grootste harmonicasterren, waaronder Kim Wilson, zijn bij hem vaste klant. Joe ontwikkelde ook een eigen lesmethodiek waarmee hij spelers van over de hele wereld de technische knepen diets maakt, zowel vanop afstand als wekelijks in zijn harmonicaklas in de Old Town School of Folk Music in Chicago. En alsof dat nog niet genoeg is, laat de artiest Filisko steeds een overdonderd publiek murw achter vanwege zijn onnavolgbare en verbluffende harmonicatechniek, dat zouden we geweten hebben.

De meesterlijke resonator- en akoestische gitarist Eric Noden is in en rond Chicago één van de meest begeerde begeleiders. Zo doet bijvoorbeeld Billy Boy Arnold, wanneer hij akoestisch wil spelen, steevast beroep op Noden. Als referentie kan dat dus wel tellen. Hij is dus de prefect partner in crime voor Joe Filisko. Twaalf jaar al, zijn ze een onafscheidelijk duo. Het woord 'synergie' is een understatement. Ze hebben dezelfde ritmische voorliefde voor de energieke plattelandsblues van weleer, beiden zijn ze grootmeesters op hun instrument, hun samenzang is perfect, ze entertainen op een haast telepathische wijze en de unieke gelaagdheid van hun muziek maakt elk ander instrument en zelfs een full band, overbodig.

Joe Filisko en Eric Noden brengen hoofdzakelijk eigen werk, maar laten zich ook inspireren door Big Bill Broonzy, Robert Johnson, Sonny Boy Williamson, Jazz Gillum, Noah Lewis en niet in het minst Sonny Terry & Brownie McGhee. We kregen een optreden in 2 sets voorgeschoteld en het minste wat we kunnen zeggen is dat alles zeer gevarieerd was. Country blues gemengd met old school Chicago blues en Louisiana blues, kortom voor elk wat wils. ‘Train Whistle Blow’ en de avondtrein was vertrokken. De trein deed verschillende stations aan zoals ‘Mystery’ van Sonny Terry & Brownie McGhee, ‘Angry Woman’, ‘Fat Cats and Tiny Dogs’, prachtige slowblue smet ‘Make Me Lonesome’, het in Jugband stijl gespeelde ‘’I Can Kick Myself’ waarbij Joe even tussendoor het publiek één voor één de hand kwam drukken. Het duo bereidt een nieuwe cd voor die in de loop van volgend jaar zal uitgebracht worden en we mochten al een aantal nieuwe songs aanhoren als ‘Black Clouds’ en ‘Anxious Blues’. Na een energieke ‘On The Move’ mochten we even bekomen.

Niet te lang echter want na nog geen kwartier kwamen de boys het podium weer op en gingen onverwijld op hun elan verder met ‘Too Much Whisky’. Waarna Joe Filisko zijn skills eens bovenhaalde en zijn mondharmonica liet klinken als een Louisiana trekzak in ‘If You Call Out’ waarbij ook hun roadmanager zijn aangename basstem mocht komen promoten. Misschien een nieuw talent in de maak? We gingen stilaan naar het einde van de show toe en Steven Troch (één van de organistoren van dit event) werd het podium opgeroepen en kregen we zowaar een 3 harp song tussen de kiezen met ‘Your Own Worst Ennemy’ , nadien mocht Steven ‘I Can’t sleep’ brengen onder de deskundige begeleiding van Joe en Eric.  Een aangename ‘Bird Song’ sloot het optreden af.
Na een klein aandringen van het publiek kregen we nog het bekijvende ‘October Blues’ en een muzikale wandeling van ons duo door het café.

Voorwaar een aangename avond daar in Mechelen. Toffe kroeg, sympathieke uitbaters , een tof publiek en goede muziek en zoals mijn grootvader zaliger altijd placht te zeggen: “Meer moet dat niet zijn, manneken!”

Volgende afspraak in Kafee Zapoi is op hun 2-jarig bestaan op 31 oktober aanstaande en dan komen Galia & Mama’s Boys op bezoek hun nieuwe cd voorstellen. Ik zou zeggen: “allen daarheen”

Marcel